23 juli 2023 – Bespuugd, uitgescholden en in elkaar geslagen: wederom anti-homogeweld in Amsterdam

Sjoef.. De pony van Roos vliegt omhoog als zij gefrustreerd de zondagskrant op tafel dichtslaat. Roos staart boos uit het raam waar het grijze en stormachtige weer haar gevoel reflecteert. Het is weer zover. Het is werkelijk niet te geloven. Hoe kan het toch dat mensen elkaar dit aan kunnen doen? Haar knokkels beginnen wit te zien, terwijl zij onbewust haar vuisten balt. Hoewel ze stilletjes voor zich uitkijkt, razen haar gedachten door haar hoofd als Formule 1-coureurs op het circuit van Monaco. Met haar hand wrijft ze een traan van onmacht weg van haar wang. Het kan toch ook anders? Nadat ze tot tien heeft geteld in haar hoofd, laat Roos zich steeds verder meevoeren in die gedachte. Langzaam maar zeker laat het haar steeds meer fantaseren over hoe het anders kan. Haar eigen droomwereld …

Een droomwereld waarin iedereen zichzelf mag zijn. Een wereld waarin het oké is dat meiden voetballen en jongens met poppen spelen. Een wereld waarin ouders omarmen dat ieder kind anders is. Een wereld waarin je niet in elkaar geslagen wordt als je als man op mannen valt. Een wereld waarin je niet gearresteerd wordt als je je vriendin een kus geeft in Rusland. Een wereld waarin gay conversion therapy niet bestaat. Een wereld waarin het gevierd wordt dat de liefde voor iedereen is, ongeacht op wie je valt.

Wat als iedere kleur, iedere vorm, ieder verschil gewoon geaccepteerd zou worden? En gerespecteerd? En gewaardeerd? Hoe tof zou het leven dan zijn? Dat we juist kunnen genieten van elkaars anders-zijn en elkaar kunnen aanvullen. En als we elkaar dan even niet begrijpen, dat we dan ons best doen om bruggen naar elkaar te bouwen. In plaats van elkaar juist af te breken. Zoals K3 vroeger al zong: “Hand in hand, oog in oog, alle kleuren van de regenboog. Ja, wij zijn zoveel mooier als we samen zijn.” Laten we samen, hand in hand, oog in oog, deze wereld samen meer kleur geven en mooier maken! Een wereld vol unicorns en regenbogen.

Maar laten we eerst bij onszelf beginnen. Kijk jezelf in de spiegel aan en geef jezelf een high five, omdat je anders bent. Omdat jij deze aardbol iedere dag een beetje mooier maakt, doordat je jezelf bent en durft te zijn. En dat allemaal op jouw eigen manier. Fladder als een vlinder door het leven. Laat je door niemand, en zeker niet door jezelf, terugduwen in een cocon. Je bent toch geen rups? Vertrouw erop dat jij het waard bent om de kleuren van je mooie vleugels aan de wereld te ‘showen’ terwijl je voorbij fladdert. Want als jij alle kleuren van jouw eigen vleugels ‘ownt’, dan vervaagt de behoefte aan goedkeuring van jouw omgeving vanzelf als sneeuw voor de zon. Verspreid jouw liefde als glitters over deze wereld. En weet je wat het mooie is aan glitters? Je krijgt ze amper opgeruimd!

… Een paar uur later loopt Roos over het plein in de stad. Het stormachtige weer heeft inmiddels plaatsgemaakt voor een mooie, warme zomermiddag en de zon prikkelt aangenaam op haar armen. Ze kijkt opzij en ziet haar lachende vriendin. Roos slaat haar arm om haar heen en geeft haar een kus op haar wang. Terwijl ze wat veroordelende blikken negeert van een koppel op een terras, zegt ze: “Wat is het fijn om hier samen met jou te zijn!”

Haiku:

Wees als een vlinder

Verspreid liefde als glitters

Vier de verschillen!

Rozika Vullings
Writer

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *