De ballonvaart
Met een glas wijn achter de laptop probeert Jip nog wat letters op papier te zetten. De verbouwing van de buren produceert een oorverdovend kabaal. Haar noise cancelling koptelefoon heeft ze eerder die dag bij haar beste vriend laten liggen, waar ze in het tempo van een raket is vertrokken. Enthousiasme opbrengen voor zijn prille succes lukt haar gewoonweg niet. Het bewijs ligt op haar bureau, in de vorm van een glimlachende foto op de voorpagina en een kop die luidt: ‘Habils briljantie druipt van de pagina’s af’. Een naar gevoel in haar onderbuik trekt zich omhoog.
Met een ruk schrikt Jip op, van de kletterende brievenbus in haar voordeur. Verward kijkt ze om het hoekje van de woonkamer naar de hal, waar een slappe A4 envelop als een slang beweegt richting de mat. Nieuwsgierig scheurt ze hem open en slaakt een klein gilletje wanneer ze de inhoud leest. Uitgeverij van Nooten heeft een stuk van haar manuscript gelezen op Instagram en ene Talia is benieuwd of ze nog een uitgeverij zoekt voor ‘de regels van projectie’.
Na weken herschrijven, is Jip’s roman klaar voor de eerste druk. In de maanden die komen, volgen hoogtepunten zich in rap tempo op. Verbaasd dat ze is, in haar tot nog toe weinig spannende leven, over de kracht van sociale media en slechts één influencende fan. Het resultaat van een boeklancering voor een zaal mensen in buurtcentrum Oost, zijn uitnodigingen voor premières, diners en samenwerkingen. Zelfs een deelname aan een talkshow. Het geld dat binnenstroomt wordt linearecta in een nieuw koopappartement gestopt. Een droom wordt werkelijkheid: Jip kan gaan wonen in haar favoriete wijk in Zuid.
De eerst surrealistisch lijkende toekomstbeelden worden dagelijkse kost. Het leukst zijn de momenten voor de camera, waarbij een documentaire serie alles over haar leven vastlegt voor de Nederlandse publieke omroep. Natuurlijk moet ze af en toe ook weer actief achter de schrijftafel gaan zitten. De snelgroeiende bekendheid schreeuwt om een vervolg van haar literaire roman. Toch ervaart ze weinig druk. Vaak resulteren haar schrijfpogingen in gezellige koffiedates met vrienden aan wie ze haar succes tot in detail uit de doeken doet.
Tijdens een doodgewone draaidag op de set, lijkt Jip ineens de grip op haar nieuwe leven te verliezen. Alsof ze de gebeurtenissen vanaf een wegzwevende ballon aanschouwt. Ze ziet zichzelf van een steeds verdere afstand, totdat alles vaag wordt.
Met kwijl en een stevige afdruk van inkt op haar rechterwang, ontwaakt ze door indringend gerinkel. Het glas wijn is gesneuveld door een val van de koffietafel. Jip slaat met een klap haar laptop dicht. ‘Weer zo’n dag’, mompelt ze. Het is inmiddels half drie in de nacht. Met een zucht pakt ze de glasscherven op en voegt een verse rode kleur toe aan de plas op de grond. Wandelend naar de keuken, op zoek naar een pleister, bedenkt ze zich dat ze op zijn minst haar laptop nog heeft.
