Gewoon anders

In een krat vol mineola’s

Ben ik klein, een mandarijn

En tussen rijpe nectarines

Zou ik een harde perzik zijn

De vorm wat onverwacht

Maar uit dezelfde ronde schaal

Op zich best prima fruit

Slechts variatie op ‘normaal’

Sociaal ietwat onhandig

Met een brein dat anders werkt

Dunne schil, prikkelgevoelig

Maar dat maakt mij niet beperkt

Ik ben meer dan overweldigd

Meer dan ‘heb ik moeite mee’

Nee, het lukt niet altijd zelf

Maar ik ben meer dan een dossier

Ik heb dromen, wensen, doelen

Kwaliteiten en talent

Die jaag ik na op míjn manier

Al is dat anders dan gepland

Appels moet je immers niet

Met peren willen vergelijken

Met een omweg kan ik zelfs

Het onverwachte nog bereiken

Ieder groeit op eigen tempo

Eigen richting, dat vergt moed

Ook een harde perzik wordt met tijd

Vanzelf vanbinnen zoet

En van elke mandarijn

En elke perzik die ik ken

Is het die binnenkant die telt

Ook ik ben goed zoals ik ben